Showing posts with label Məlumatlar. Show all posts
Showing posts with label Məlumatlar. Show all posts

May 3, 2018

Ömrümüzü uzada biləcək 5 amil


Amerikalı tədqiqatçılar, gözlənilən həyat müddətinə təsir edən vərdişlər siyahısını tərtib ediblər. Bütün bu prinsiplərə riayət edənlərin orta hesabla 12-14 il daha çox yaşadığı müəyyən edilib.

Harvard Universitetinin alimləri sağlam həyat tərzinin müxtəlif aspektlərinin həyatımıza necə təsir göstərdiyini təhlil edərək bu tədbirlərin ən effektiv olduğunu qeyd ediblər: sağlam qidalanma, müntəzəm fiziki fəaliyyət (gündə ən azı 30 dəq.), siqaretdən imtina, normal bədən çəkisi indeksi və qəbul edilən alkoqol miqdarı (gündəlik maksimal hədd: kişilər üçün 30, qadınlar üçün 15 qram). Tədqiqatın nəticələri "Circulation" jurnalında dərc edilmişdir.

Alimlər, "Nurses Health Study" və "Health Professionals Follow-up Study" adlı iki uzunmüddətli tədqiqatın məlumatlarını araşdırıb. 30 il davam edən tədqiqatlarda 123219 tibb işçisi üzərində mütəmadi olaraq araşdırma aparılmışdır. Müəlliflər bu müddət ərzində vəfat etmiş 42167 iştirakçının vərdişləri ilə həyat müddəti arasındakı əlaqəni öyrənmişlər.

Qaydaların heç birinə riayət etməyənlər üçün orta ömür müddəti təxminən 76 (kişilər üçün) və 79 il (qadınlar üçün), bütün 5 prinsipə riayət edənlərdə isə 87 və 93 il olmuşdur. Alimlərin fikrincə, sağlam həyat tərzi tərəfdarlarının ürək-damar xəstəliklərindən və xərçəngdən ölmək ehtimalı müvafiq olaraq 82 və 65% azdır.
daha ətraflı...

April 2, 2018

İnsan və şimpanze xromosomları arasındakı say fərqi necə yarandı?


Bu suallar yəqin ki bir çoxunuzu düşündürmüşdür: insanın 23 cüt (46 ədəd) xromosomu varkən, ən yaxın qohumumuz olan və ən son ortaq əcdadımızı paylaşdığımız şimpanzelər (əslində bütün şimpanzelər, qorillalar və oranqutanlar) nəyə görə 24 cüt (48 ədəd) xromosoma sahibdir? Bu, necə baş vermişdir? Nə vaxtsa 48 xromosomdan 46 xromosoma eniş yaşandısa, 46 xromosomlular populyasiyada üstün vəziyyətə necə gəlmişdir? 48 xromosomlu normal insana niyə rast gəlinmir?

Bu suallara bir-bir cavab verək. Əvvəlcə, bir əhəmiyyətli məlumatı diqqətinizə çatdırmaq istəyirik: Xromosomların azalması, çox da anormal bir vəziyyət deyil və təbiətdə tez-tez müşahidə edilir. Qısa texniki məlumat verəcək olsaq... Xromosomlar, əslində DNT-nin paketlənmə forması deməkdir və yalnız uzun DNT məlumatının necə paketləndiyi ilə əlaqədardır. X xromosomun "X" adlandırılmasının səbəbi, içərisində saxladığı uzun DNT zəncirinin X hərfinə bənzər şəkildə paketlənmiş, düzülmüş olmasıdır. Y xromosomu üçün də eyni vəziyyət keçərlidir. Aşağıda həm X həm də Y xromosomu yan-yana görürsünüz. İşin içində bir az da elm adamlarının təxəyyülü olduğunu, xromosom adının və şəklinin heç bir məna ifadə etmədiyini, əsl mənanın xromosomu meydana gətirən DNT zəncirində (heliksində) gizləndiyini də qeyd etmək istəyirik.


Həqiqi Xromosom Şəkli-1

Həqiqi Xromosom Şəkli-2

İnsanda bu və buna bənzər xromosomlardan 23 cüt, şimpanzedə isə (2A və 2B fərqinə diqqət yetirin) 24 cüt vardır.


İnsanın Xromosom Dəsti

Şimpanzenin Xromosom Dəsti

Xromosomların uc qisimlərinə telomer, birləşib iki xromatid və ya bir xromosom halını aldıqları birləşmə nöqtələrinə isə sentromer deyilir. Genomu bilinən canlılarda, telomer və sentromer quruluşları, kimyəvi strukturları baxımından ayırd edilməkdədir. Bu, sonrakı şərhlərimizdə vacib rol oynayacaq.

İndi, bu nöqtəni anladıqdan sonra, ikinci bir nöqtəyə və əslində bir mutasiya tipinə keçə bilərik: Robertson Tipli Yerdəyişmə Mutasiyası (Robertsonian Translocation Mutation). Bu mutasiya tipində, iki xromosom bir-birinə qarışır və ya yapışır. Bu qarışma, çox fərqli nöqtələrdə meydana gəlir və bütün canlılıq kimi, tamamilə kimyəvi xüsusiyyətlər və struktur üzərində qurulmuşdur.

Bu qədər texniki məlumatdan sonra, yenidən təkamül keçmişimizə qayıdaq... Dediyimiz kimi, insanlar, şimpanzelərlə ortaq əcdaddan ayrıldıqdan sonra, xromosom azalması yaşamışdır. "Nəyə görə şimpanzelər xromosom artımı yaşamış olmasın" deyə soruşa bilərsiniz. Bu o qədər də real deyil, çünki xromosom qazanmaq, itirməkdən çox çətindir. Eyni zamanda, digər insanabənzər meymunlarda 48 xromosom varkən, yalnız insanda 46 xromosom olması, digərlərinin müstəqil olaraq xromosom qazanmağındansa insanın xromosom itirməsini məntiqli etməkdədir.

Alimlər, şimpanze və insan genomu üzərində ətraflı araşdırmalar aparmış və çox maraqlı bir tapıntıya rast gəlmişlər: Normal halda, hər xromosomda 1 sentromer (xromosomun ortasında) və 2 telomer (iki ucda) olur. Lakin insana aid 2-ci xromosoma baxdıqda, maraqlı bir quruluş görürük. 2-ci xromosomumuzun ortasında telomerə rast gəlinir və bu başqa heç bir xromosomumuzda olmayan, gözlənilməz bir vəziyyətdir. Bu da alimləri, 2-ci xromosomun iki ədəd şimpanze xromosomunun qarışması nəticəsində meydana gəldiyi və insanın bu səbəbdən 46 xromosoma sahib olduğu düşüncəsinə yönəltdi.

Yaxşı, bəs şimpanzedəki hansı 2 xromosom qarışdı ki bizim 2-ci xromosomumuz meydana gəldi? Araşdırmaçıların əldə etdiyi tapıntılar burada da bitmir. Tədqiqatlar, şimpanzelərin 12 və 13-cü xromosomlarının, bizim 2-ci xromosomumuz ilə son dərəcə bənzər quruluş və funksiyalara sahib olduğunu ortaya çıxardı. Genom bənzərliyi, nukleotid düzülməsi ilə əlaqəlidir. Ancaq bunların paketlənmə forması olan xromosom quruluşu, genom bənzərliyi 99% olan iki canlıda belə olduqca fərqli ola bilər. Yuxarıdakı şəkildə də bu paketlənmənin, yəni xromosomların olduqca fərqli olduğunu görürük. Ancaq şimpanzelərin 12 və 13-cü xromosomlarının kimyəvi quruluşu da, bizim 2-ci xromosomumuza ümumi bənzərlikdən daha yaxındır. Bu da, alimlərin düşüncəsini gücləndirməkdədir.

Bu xromosom azalması, çox vaxt canlıda bir ziyana səbəb olmaz. Çünki qeyd etdiyimiz kimi, xromosomlar yalnız əsl məlumat daşıyan DNT-lərin necə paketləndiyi ilə əlaqədardır. Əsas məlumat orada mövcud olduğu müddətdə, paketlənmə tipi əhəmiyyət kəsb etmir. Daha əvvəl də dediyimiz kimi, onsuz da bu xromosom azalmasına təbiətdə tez-tez rast gəlirik. Bir neçə nümunə göstərək:

Məsələn vəhşi təbiətdə yaşayan atların 33 cüt (66 ədəd) xromosomu var. Ancaq əhliləşdirilmiş atlarda 32 cüt xromosom olur. Bənzər mutasiya, yaxın keçmişdə (atların əhliləşdirilməsi çox da keçmiş hadisə deyil) baş vermişdir. Başqa maraqlı nümunə isə kəpənəklərdir: Cənubi Amerika Philaethria Kəpənəyinin xromosom sayı 12 ilə 88 arasında dəyişir! Bu qədər fərqli xromosom sayına baxmayaraq, necə olub ki yaranan kəpənəklərin hamısı "kəpənək"dir və ümumən bir-birinə bənzəyirlər? Çünki dediyimiz kimi, 12 xromosomlu paketlənmə tipi ilə 88 xromosomlu paketlənmə tipi eyni genomu və yaxud eyni DNT-ni daşıdığı müddətdə bir məna ifadə etmir.

Burada bir başqa nöqtəyə toxunmaqda fayda var: Xromosom ayrılması, bizi "insan", onları "şimpanze" edən hadisə olmaya bilər. Tamamilə fərqli şəkildə növləşmə baş vermiş, lakin bu hadisənin də onun üzərində "xidməti" olmuş ola bilər. Və böyük ehtimalla, vəziyyət belədir. Coğrafi və cinsi izolyasiya nəticəsində, Növyaranma Mexanizmləri adlı yazımızda izah etdiyimiz kimi bir növləşmə meydana gəlmiş ola bilər. Xromosom fərqlilikləri isə, sonradan bunun üzərinə əlavə olunmuş bir fərq olaraq qarşımıza çıxa bilər. Buna bir qədər sonra təkrar dönəcəyik.

Uzun sözün qisası, artıq olduqca əmin şəkildə, 48 xromosomdan 46 xromosoma necə təkamülləşdiyimizi bilirik. Bu yerdə iki sual meydana çıxır: 46 xromosomlu fərdlər, 48 xromosomlularla necə cütləşdilər? Və, 46 xromosomlu fərdlər, 48 xromosomlu fərdlərə necə üstün gəldilər?

İlk olaraq, 46 xromosomlu bir fərd ilə 48 xromosomlu bir fərdin cütləşməsi vəziyyətini araşdırmaq lazımdır. Dediyimiz kimi, əskik xromosomluluq, genetik baxımdan heç bir problem yaratmaz; ta ki bu fərd çoxalmaq istəyənə qədər...

46 xromosomlu fərd ilə 48 xromosomlu fərd texniki olaraq cütləşə bilər; ancaq statistik olaraq balaların 66%-dən çoxu abort olacaqdır. Yəni hələ hamiləlik zamanı, bala öləcəkdir. Ancaq yenə də, bu ölümün mütləq olmadığını və müəyyən ehtimallar daxilində baş verəcəyini vurğulamaq istəyirik.

Hər bir insanda, yuxarıda da toxunduğumuz kimi, hər xromosomdan 2 ədəd vardır. Yəni xromosom 1-dən 2 ədəd, xromosom 2-dən 2 ədəd və sair. Meyoz əsnasında hər bir hüceyrə bu xromosomlardan birini götürür. Beləcə, meyozdan sonra xromosom sayı yarıya enir. Ancaq döllənmə nəticəsində yaranan ziqot, həm anadan, həm də atadan 1 xromosom alacağı üçün, say tamamlanır. Əskik xromosomlularda problem məhz burada başlayır: Bu ziqotlarda, 1 ədəd tək və 1 əlavə xromosoma sahib cüt xromosom olur.

Stanford Universitetinin Tibb Məktəbindən Dr. Barry Starr, bu vəziyyəti izah etmək üçün belə bir sxemdən istifadə edir (sxem 14 və 15-ci xromosomlar üzərində qurulmuşdur):


Fərqli Xromosomluların Cütləşməsi

Yuxarıdakı qrafikdə, sağ tərəfdəki fərddə əskik/qarışmış xromosom görülür və asanlıq baxımından şəkildə yalnız bu xromosomlar göstərilmişdir (bütün xromosomların qoşalaşdığını unutmayın). Bir alt sıra, mümkün çoxalma hüceyrəsi (yumurtahüceyrə və ya spermatazoid) yaranmağını göstərməkdədir. Ən aşağıda isə bunların necə birləşə biləcəyi statistik olaraq verilmişdir. Üzəri xətli olanlar, xromosom əskikliyi ya da çoxluğundan ötəri abort olacaq fərdlərdir. Ancaq diqqət yetirilməsi lazım olan nöqtə, 33% civarında da olsa problemli xromosom sırasına sahib olanların həyatda qalacağı və bunların da 50%-nin hələ də problemli xromosom sırasını daşımış olacağıdır. Yəni populyasiya içərisində, nisbi olaraq zəif də olsa, bu fərdlərin yayılması ehtimalı vardır.

Son olaraq, indi gələk bu fərdlərin necə yayılmış ola biləcəyinə... İlk ehtimal, genetik sürüklənmə ilə izah edilə bilər. Yəni bir qrup 46 xromosomlu insan hansısa səbəbdən ana populyasiyadan ayrılaraq öz kiçik populyasiyalarını qurmuş və sonra yayılaraq müstəqil mövqeyə gəlmiş ola bilərlər. Bu vəziyyətdə, bir sual yarana bilər: 46 xromosomluluq, görəsən bir fayda vermiş ola bilərmi? İndiyə qədər buna dair bir nəticə əldə edilməyib; ancaq bu, olmadığı mənasını vermir. 46 xromosomluluğun təmin etdiyi dolayı bir təsir (məsələn iki ayaq üzərinə qalxmada ya da danışmada bir müsbət fayda), bəlkə də digərlərinə üstün gəlməyimizə səbəb olmuşdur. Ancaq hələ də belə bir dəqiq səbəb tapılmayıb. Bir başqa ehtimal, 46 xromosomlu populyasiyanın yayılmasından sonra, 48 xromosomluların müəyyən səbəbdən yox olması ola bilər. Bu tip "genetik daralma" adlandırılan vəziyyətlər, tez-tez görülməkdədir. Məsələn bunlardan biri, 75.000 il əvvəl meydana gələn buz dövründən sonra yalnız 70.000 insan fərdinin həyatda qalmış olmasıdır. Yəni bugünkü 7.5 milyard insan, bu 70.000 fərdin nəvələridir və dolayısı ilə onların genetik quruluşunu daşıyır. Buna, Genetik Sürüklənmə daxilində "kəşf təsiri" deyirik. Nəvələr, populyasiyanı "kəşf edən" əcdadlarının gen hovuzunu davam etdirirlər (təbii ki mutasiyalar və cinsi çoxalma genomumuza müxtəliflik qazandırmışdır).

Digər ehtimal, xromosomların qarışması əsnasında meydana gələn kimyəvi hadisələr nəticəsində, bəzi yeni genlərin yaradılmış (nəticədə gen dediyimiz struktur da, hər şey kimi sadə kimyəvi maddələrdir) və bunun nəticəsində 46 xromosomluların üstünlük təmin etmiş ola biləcəyidir. Ancaq bu mövzuda da konkret bir dəlilimiz yoxdur.

Bir başqa və ən güclü ehtimal, qohum evliliklərini və bu evliliklərdən doğulan uşaqları əhatə etməkdədir. Bu ehtimalda, xromosom əskikliyinə sahib -məsələn- ikinci dərəcəli qohumların bir-biri ilə cütləşməsi vəziyyəti müzakirə mövzusudur. Eyni tip mutasiyaya sahib olan fərdlərin qarşılaşması ehtimalı inanılmaz dərəcədə az olsa da, qohumlarda bu vəziyyət görülə bilər və əgər qohum evlilikləri də nəzərə alınsa, ehtimallar olduqca arta bilər.

İndi, yenə Dr. Starrın bu mövzuyla əlaqədar bir başqa sxeminə baxaq:


Xromosom Əskikliyinə Sahib 2 Fərdin Cütləşməsi

Bu mürəkkəb cədvəl, ikisində də xromosom qarışması/əskikliyi olan iki fərdin cütləşməsi vəziyyətini statistik olaraq izah etməkdədir. Cədvəldə ən üstdəki 6 qutu atanın, ən soldakı 6 qutu isə ananın qamet ehtimallarını göstərməkdədir. Digər qutular, bunların cütləşmə ehtimallarını ələ almaqdadır və üzəri xətli olanlar, böyük ehtimalla abort olacaq balaları göstərir.

Bu sxem şərh olunduqda, balaların həyatda qalma ehtimalının 36-da 8 (~22%) olduğu ortaya çıxır. Və bütün balaların 36-da 1-i (~3%) iki xromosom baxımından da qarışma vəziyyətinə sahib olacaq (bu ehtimal, ortadakı dairə içərisindəkidir). Bu aşağı ehtimal bir dəfə reallaşa bilsə (yüzlərlə, minlərlə sınaq nəsil olacağını unutmayın), sonrası daha asan olacaqdır. Çünki iki xromosom baxımından da yapışıq olma vəziyyəti olan bir fərdin, normal fərdlə cütləşməsi vəziyyətində, balaların həyatda qalma ehtimalı, başqa səbəblər gözardı edilsə 100% olacaq.

Dr. Starr, bu vəziyyəti belə cədvəlləşdirir:


2 Xromosom Baxımından Da Mutant Olan Fərdin, Normal Fərdlə Cütləşməsi

Görüldüyü kimi bu cütləşmə nəticəsində, mutant olan fərd simmetrik bir itkiyə sahib olduğu üçün, cütləşmə müvəffəqiyyətlə reallaşacaq və balaların hamısı həyatda qalacaqdır. Balalar da bir xromosom baxımından 100% ehtimalla mutant olacaq və bu nəsillər nəticəsində əskik xromosomluluq üstün hala gələ biləcəkdir. Bu prosesin 6 milyon ilə yaxın bir müddət davam edə biləcəyini də unutmamaq lazımdır.

Qısacası, hər nə səbəbdən olursa olsun, təkamül keçmişimizdə bir nöqtədə xromosom sayımız azalmış və bir şəkildə bu yeni xromosom vəziyyətindəkilər üstün hala gəlmişdir. Bizim vəzifəmiz isə, davamlı elmi araşdırmalarla təkamül tarixinin bu çətin sirrlərini həll etməkdir.


Mənbə:
1. evrimagaci.org/article/tr/sempanzeler-ile-insanlar-arasindaki-kromozom-sayisi-farki-uzerine
2. genetics.thetech.org/original_news/news124

daha ətraflı...

Luvr Muzeyindəki zərrəcik sürətləndiricisi: AGLAE


Parisdə yerləşən Luvr Muzeyinin şüşə piramidasının altında, 15 metr dərinlikdəki zirzəmidə, kuratorların sərgiləməyi düşünmədikləri bir əsər var: muzeyin zərrəcik sürətləndiricisi. Bu, Dan Braunun romanı deyil. "Accélérateur Grand Louvre d'analyse élémentaire", yəni qısaca AGLAE adlı cihaz realdır və 1988-ci ildən bəri muzeyin bir parçasıdır.

Araşdırmaçılar, əsərlərin hazırlandığı maddələri öyrənmək və orijinallıqlarını təsdiqləmək üçün AGLAE-nin proton və alfa zərrəcik şüalarını istifadə edir. Bir obyektin tərkibindəki elementlərin miqdarı və kombinasiyaları, mineralın çıxarıldığı mədənlərə və obyektin nə vaxt hazırlandığına dair barmaq izi kimi qiymətli məlumat verə bilər.

Alimlər AGLAE-dən Fransız hökumətinin Napoleon Bonaparta hədiyyə etdiyi bir qılınc qınının təmiz qızıldan hazırlandığını yoxlamaq (həqiqətən elə idi) və "Oturmuş Katib" adlı 4500 illik Misir heykəlinin canlı kimi görünən gözlərindəki mineralları müəyyən etmək üçün istifadə etdilər (qara qaya kristalı, ağ maqnezium karbonat və damarlar üçün də qırmızı dəmir oksid).

Oturmuş Katib
Maşını idarə edən qrupun rəhbəri Kler Paçeko deyir: "AGLAE-nin tamamilə mədəni irsə həsr edilməsi onu bənzərsiz edir". Bu, müvafiq araşdırma sahəsi üçün istifadə edilən yeganə zərrəcik sürətləndiricisidir. 

Paçeko, Bordo Universitetində antik əşyalar sahəsində doktorluq dərəcəsi almaq üçün AGLAE-də ion-şüalanmaları analizləri ilə işə başlamışdır. 2011-ci ildə qrup lideri olan Paçeko, sürətləndiricini üç mühəndisdən ibarət olan komandayla birlikdə idarə edir. Fiziklər və mühəndislər, araşdırmalarını kuratorlar və sənət tarixçiləri ilə birlikdə aparır.

AGLAE-nin ən əhəmiyyətli xüsusiyyətlərindən biri, əsərlər üzərində tədqiqat aparılarkən zərər verməməsidir. Əgər söhbət mədəni mirasdan gedirsə, bu ilk prioritet olur. AGLAE-də istifadə edilən texnikalar arasında, litium və uran arasındakı elementlərin ən kiçik izlərini belə müəyyən edə bilən, zərrəciklə induksiya olunan rentgen və qamma şüaların emission spektrometriya üsulları var. 


AGLAE-dən əvvəl tədqiqat obyektlərinin analizi üçün nümunələrin potensial təhlükələri olan vakuum otağına yerləşdirilməsi lazım idi. Vakuum otağına yerləşməyən böyük obyektlərin araşdırılması isə ümumiyyətlə mümkün deyildi. AGLAE-nin şüaları vakuumdan kənarda da çalışdığından, tədqiqatçılar istənilən ölçülü və formalı obyekti araşdıra bilir. 


Mənbə: symmetrymagazine.org

daha ətraflı...

March 15, 2018

Ən yaxşı təhsil sistemləri nəyi doğru edir?

Cənubi Koreya və Finlandiya 50 il əvvəl bərbad təhsil sistemlərinə sahib idi. Finlandiya, iqtisadi baxımdan Avropanın ögey övladı münasibəti ilə qarşılaşma riski yaşayırdı. Cənubi Koreya isə vətəndaş müharibəsindən əziyyət çəkirdi. Ancaq son yarım əsrdə həm Cənubi Koreya həm də Finlandiya, məktəblərdə böyük yeniliklər reallaşdırdı və indi hər iki ölkə də bunun müsbət nəticələrini görür. Yaxşı biz, bu iki müvəffəqiyyətli, amma bir-birinə zidd təhsil modellərindən nə öyrənə bilərik? Gəlin bu ölkələrin təhsildə atdığı doğru addımlara birlikdə baxaq.

Koreya Modeli: Dayanıqlılıq və çox, çox, çox çalışmaq


Cənubi Koreya, Asiya ölkələri arasında ən müvəffəqiyyətli ölkə olaraq digərlərindən önə çıxır. Ölkədəki oxuma/yazma göstəricisi 100%-dir.  Ayrıca Koreya, beynəlxalq müqayisəli uğur testlərində ön sıralarda yer alır. Buna tənqidi düşünmə və analiz testləri də daxildir. Amma bu uğur şagirdlərə asan başa gəlmir: Müvəffəqiyyət əldə etmək üçün onlar çox güclü və mərhəmətsiz təzyiq altında yaşayır. Qabiliyyət çox da diqqətə alınmır, çünki ölkə mədəniyyəti ilk növbədə çalışqanlığa böyük əhəmiyyət verir. Uğursuzluq üçün heç bir bəhanə qəbul edilmir. Uşaqlar il ərzində həm məktəbdə, həm də xüsusi müəllimlərdən dərs alır. "Əgər çox çalışsanız, kifayət qədər ağıllı ola bilərsiniz" inancı hakimdir.

Beynəlxalq Tələbə Qiymətləndirmə Proqramının (PISA) təhsil direktoru və İqtisadi Əməkdaşlıq və İnkişaf Təşkilatının (OECD) təhsil məsləhətçisi Andreas Schleicher deyir: "Koreyalılar parlaq gələcəyə sahib olmaq üçün bu çətin dövrü sovuşdurmalıyam deyə düşünür. Bu bir, qısa müddətli çətinlik və uzun müddətli xoşbəxtlik vəziyyətidir". Bu yalnız ailələrin övladlarına təzyiq etməsi deyil. Bu mədəniyyət, ənənəvi olaraq uyğunluğu və nizamı müqəddəs hesab etdiyi üçün digər şagirdlərin təzyiqi də səmərəlilik gözləntilərini artıra bilər. Georgia Universitetinin məktəbəqədər təhsil üzrə professoru Joe Tobin deyir: "Bu cəmiyyət davranışı, erkən uşaqlıq dövrü təhsilində belə özünü göstərir". Digər Asiya ölkələrində olduğu kimi Koreyada da siniflərin sayı olduqca çoxdur. Ancaq Koreyada hədəf, müəllimin sinifə bir cəmiyyət kimi liderlik etməsi və qarşılıqlı əlaqələrin inkişaf etdirilməsidir. Halbuki Amerikada, müəllimlər şagirdlərlə fərdi münasibət yaratmağa üstünlük verdiyi üçün, qarşılıqlı əlaqələrin inkişafı diqqətdən kənarda qala bilir.

"Düşünürəm ki, övladlarımızı öyrətməyin daha yaxşı və ya daha pis yolları olduğu çox açıqdır. Əgər orta Amerika təhsili ilə orta Koreya təhsili arasında seçim etmək məcburiyyətində qalsam, istəmədən də olsa Koreya modelini seçərdim. Reallıq budur ki, müasir dünyada uşaqlar necə öyrənmək, necə çalışmaq və müvəffəqiyyətsizlikdən sonra yola necə davam etmək lazım olduğunu öyrənmək məcburiyyətindədir. Və Koreya modeli tam da bunları öyrədir" deyə "Dünyanın Ən Ağıllı Uşaqları" (The Smartest Kids in the World) kitabının müəllifi Amanda Ripley bildirir.

Finlandiya Modeli: Məktəbdənkənar alternativ, daxili motivasiya


Finlandiyada isə, şagirdlər ciddi və çevik olmağın faydalarını öyrənirlər. Fin modeli, pedaqoqların fikrinə görə utopiyadır. Finlandiyada məktəb cəmiyyətin mərkəzində iştirak edir. Məktəb yalnız təhsil xidməti deyil, ictimai xidmətlər də təqdim edir. Təhsilin məqsədi şəxsiyyət yaratmaqdır.

Fin mədəniyyəti, daxili motivasiyanı və fərdi maraqları qiymətləndirir. Finlandiya təhsil sistemində nisbətən daha qısa və məktəb tərəfindən maliyyələşən məktəbdənkənar fəaliyyətlərlə zənginləşdirilmiş bir məktəb günü keçirilir. Yeganə istisna, məktəblər tərəfindən deyil, şəhər idarəetmə strukturları tərəfindən maliyyələşən idman sahəsidir. Onlar, ən əhəmiyyətli öyrənmənin sinifdən kənarda reallaşdığına inanır. Yuxarı sinif şagirdlərinin aldığı dərslərin 3-də 1-i könüllüdür və ali məktəbə qəbul olmaq üçün hansı imtahana girəcəklərinə belə özləri qərar verir.

Finlandiyalı pedaqoq və yazıçı Pasi Sahlberg'ə görə bütün bunlar, Avropanın təzyiqi və ölkənin tarixi keçmişi arasında sıxışmış vəziyyətdə qalan bu gənclərdə təkbaşına motivasiya, bir işə yaramır: "Finlər Finlandiya xaricində boy göstərə bilməzlər. Bu da insanların təhsili daha ciddi qəbul etməsini təmin edir. Məsələn kimsə bizim danışdığımız komik dili istifadə etmir. Finlandiya iki dillidir və hər şagird həm Fin həm də İsveç dilini öyrənir. Və müvəffəqiyyətli olmaq istəyən hər Finli mütləq başqa bir dil də öyrənməlidir. Bu əsasən İngiliscədir. Bundan əlavə Almanca, Fransızca, Rusca və başqa dilləri də öyrənir. Ən kiçik uşaq belə özlərindən başqa kimsənin Fin dilində danışmadığını anlayır. Əgər həyatda fərqlənmək istəyirlərsə, dil öyrənmək məcburiyyətindədirlər".

Finlandiyalılar ilə Cənubi Koreyalıların ümumi bir ortaq nöqtəsi var: Müəllimlərə və onların akademik uğurlarına göstərilən dərin hörmət. Finlandiyada təhsil proqramı müraciətlərinin yalnız 10-da 1-i qəbul edilir. 1970-ci illərdə müəllim kolleclərinin 80%-nin bağlanmasından sonra yalnız ən yaxşı universitet təhsil proqramları qaldı. Bu da ölkədəki müəllimlərin statusunu yüksəltdi. Finlandiyada müəllimlər ildə 600 saat dərs verir. Qalan vaxtlarını peşə inkişafına, iş yoldaşları, şagirdlər və ailələr ilə görüşməyə ayırırlar.

Nəticə olaraq dünyanın uğurlu təhsil mədəniyyətlərində şagirdlərin müvəffəqiyyətlərinə yalnız ailə, şagird ya da müəllim deyil, əsasən sistem cavabdehdir. Sistemi isə ölkənin mədəniyyəti yaradır.


Mənbə: ideas.ted.com
daha ətraflı...

March 9, 2018

1.6 milyard illik fosilləşmiş oksigen qovuqları


Yuxarıdakı şəkildə, bir zamanlar gənc Yerdə haradasa dayaz bir dənizdə yaşayan kiçik mikroblar tərəfindən yaradılan 1.6 milyard yaşlı fosilləşmiş oksigen qovuqlarını görürük. Qovuq şəkilləri, erkən Yerdə həyat izlərini araşdıran alimlər tərəfindən çəkildi və tədqiq edildi. 

Mikroblar xüsusi maraq doğurur: Onlar yalnız Yer üzündə ilk həyat formaları deyildi. Bu canlılar eyni zamanda planetimizi bitkilər və heyvanlar üçün tolerant mühitə çevirdilər və buna görə də onların fəaliyyəti bu günkü həyat üçün yol açdı.

Bu erkən mikrobların bəziləri, erkən dayaz sularda ortaya çıxmış sianobakteriyalar idi. Onlar fotosintez qabiliyyəti sayəsində oksigen istehsal etdilər və bəzən də oksigen yapışqan mikrob kütləsi daxilində qovuq şəklində qapalı qaldı.

Aşağıdakı şəkildə görülən fosil nümunəsi olduqca yaxşı qorunmuş və 1.6 milyard il sonra bu gün belə müşahidə edilə biləcək formada bir növ həyat imzası olan sənəd xüsusiyyəti daşıyır.

Dr. Therese Sallstedt və Cənubi Danimarka Universitetindən, İsveç Təbiət Tarixi Muzeyindən və Stockholm Universitetindən olan həmkarları, Hindistanda tapılmış fosilləşmiş çöküntü üzərində araşdırmalar apardı və qeyd edilən mikrob yatağında kürəvi oyuqlar formasındakı izləri analiz etdi.

Therese Sallstedt, bu fosilin 1.6 milyard yaşlı sianobakteriya biokütləsindəki oksigen qovuqları olduğunu və oksigen yaratmağı bacaran sianobakteriyaların Yerdəki ilk həyat formaları olduğunu müəyyən etdiklərini ifadə etdi.


Sianobakteriyalar, Yer səthini geriyədönməz şəkildə dəyişdi. Çünki onlar atmosferin oksigenləşməsinə cavabdeh olan canlı qrupu idi. Eyni zamanda, sianobakteriyalar stromatolit adlanan çöküntü strukturlarının da meydana gəlməsinə səbəb olmuşdur və bu strukturlar Yer üzərindəki varlığını hələ də davam etdirir.

Alimlər sianobakteriyaların fosforitlərin dayaz sularda meydana gəlməsi üzərində əvvəl düşünüləndən daha böyük təsirə sahib olduqlarını irəli sürür. Belə görünür ki, bunu irəli sürməkdə də haqsız deyillər. Bu yeni kəşf, ilk ekosistemlərə baxışımıza xüsusi və əhəmiyyətli pəncərə açır. 

Araşdırmanın nəticələri "Geobiology" jurnalında nümayiş olundu.



Mənbə: sciencedaily.com
daha ətraflı...

February 25, 2018

Ən kiçikdən ən böyüyə: Kainat


Bildiyimiz kimi, içində yaşadığımız kainat və bütün maddələr atomlardan meydana gəlir. Onuda bilirik ki, atomlar gözlə görülə bilməyəcək qədər kiçik obyektlərdir. Amma nə qədər kiçik? Saymaq istəsək hər hansı bir cisimdəki atomları saya bilərikmi?

Belə bir misal göstərək: Kiçik qənd parçasındakı atomların sayı 10 üstü 27-dir. Başqa sözlə, 1 və 27 sıfırdan ibarət olan bir ədəd. Bu ədədi nəinki sözlə ifadə etmək, hətta beyində canlandırmaq belə çox çətindir. Bu ədədin böyüklüyünü təsəvvür etmək üçün bir bənzətmə etməyə çalışacağıq. Qənd parçasında 10 üstü 27 atom olduğunu qeyd etdik. İndi isə 10 üstü 27 ədəd qum dənəsinin nə qədər yer tutduğunu təxmin etməyə çalışaq. Bir yük maşını? Bir çimərliyi dolduracaq qədər? Xeyr, bunlardan qat-qat çox. Bu qədər qumla bütün Yer səthi yarım metr qalınlıqda qum təbəqəsi ilə örtülə bilər. Yəni, atom bu qədər kiçikdir.

Bir az da dərinə enib atomun içinə baxmaq istəsək, mərkəzdə proton və neytronlardan ibarət olan nüvə və ətrafında müəyyən orbitlərdə hərəkət edən elektronlar olduğunu görərik. Bəs bir proton nə qədər kiçikdir? Bunu təsəvvür edə bilmək üçün miqyası bir az böyütmək lazımdır. Bir proton və bir elektrondan yaranmış ən sadə atom olan hidrogen atomunu bir az böyüdək. Mərkəzdəki protonun 1 mm. diametrdə olduğunu düşünsək (bu diyircəkli qələmin kağız üzərində meydana gətirdiyi nöqtə qədərdir), ətrafındakı elektron ondan 100 metr irəlidə yerləşəcəkdir. Bu ölçüdə elektronu görə bilərikmi? Kütləsi protonun 1840-da 1-i qədər olan elektron bu ölçüdə bir toz zərrəsindən də kiçik olacaq. Göründüyü kimi, ətrafımızdakı bütün maddələr yox sayıla biləcək qədər kiçik zərrəciklərdən ibarətdir.

Miqyasımızı indi də əks istiqamətə çevirib kosmosa açılaq. Günəş sisteminin böyüklüyü və ətrafımızdakı göy cisimləri arasındakı məsafə nə qədərdir? Mövzu kosmos olunca məsafələr milyon kilometrlərlə ifadə edilir.

Gözümüz qarşısında əyani günəş sistemi modeli meydana gətirmək üçün məsafə rəqəmlərindən 9 sıfır ataq. Bu miqyasda Yer 12 mm. ölçüdə bir fındıq boydadır. Ay isə bir yaşıl noxud qədərdir və bizdən 40 sm. uzaqda dayanır. 150 m. kənara baxdıqda 1,5 m. diametrdə nəhəng bir kürə görürük: Günəş. 750 m. kənarda 70 sm. diametriylə bir fitnes topu boyda olan Yupiter görünür. Neptun və artıq planetlikdən azad etdiyimiz Pluton 2,5 km. uzaqda görüş sahəmizin xaricindədirlər. Deyəsən Günəşi çox böyük hesab etdiniz? Bizdən xeyli uzaqda olan Betelgeuse adlı ulduzun diametrinin günəşinkindən 1.300 dəfə çox olduğunu xatırlayaq.

Günəş sisteminin xaricinə çıxıb davam etsək, qarşılaşacağımız ilk göy cismi bizə ən yaxın ulduz olan Proxima Centauri 40.000.000 km. aralıda yerləşir. Daha uzaqlara baxmaq istəsək, miqyası bir az da kiçiltməliyik. Məsafələrdən 6 sıfır da atıb baxdıqda Günəş sisteminin 4,5 m. diametrdə və Proxima Centaurinin isə 40 km. uzaqda olduğunu görərik. İçində olduğumuz və təxminən 200 milyard ulduzdan meydana gələn Süd Yolu qalaktikası isə 1.000 km. diametrli bir disk olaraq qarşımıza çıxır.



Bu miqyas da kifayət etmir artıq. Daha 6 sıfır da atsaq (indiyə qədər cəmi 21 sıfır atmış olduq), Süd Yolu qalaktikamız 1 m. diametrdədir və bizə ən yaxın qalaktika olan Andromeda 22 m. kənardadır. Yolumuza davam etsək hər 50-60 metrdə bir qalaktika ilə qarşılaşırıq və kainatın müşahidə edə bildiyimiz qismində bu qalaktikaların böyük ölçülü olanlarından təxminən 300 milyard, kiçiklərindən isə 7-8 trilyon ədəd var. Bu vaxt insan beyninin böyük rəqəmləri anlamaqda çətinlik çəkdiyini də xatırlatmaq istəyirəm. Burada ədəd sayma ilə bənzətmə edək:

Saniyədə bir ədəd saydığımızı düşünsək, minə qədər saymaq təxminən 17 dəqiqə çəkər. Bir milyona qədər saymaq Ginnes Rekordu qırmaq istəyən bir adam üçün yemədən, içmədən, yatmadan 12 gün tələb edir. Yaxşı, bəs bir milyarda qədər saymaq üçün nə qədər vaxt lazımdır? Eyni şərtlərdə düz 32 il. Müşahidə edə bildiyimiz kainatın böyüklüyünü və atomaltı dünyanın kiçikliyini təsəvvür etmək insan üçün həqiqətən də çox çətindir.  

daha ətraflı...

February 22, 2018

Kainatda mövcud olan ulduz növləri


Ulduzlar da canlı varlıqlar kimi növlərə ayrılır. Ulduz növləri, yaranma anındakı kütləsindən tutmuş, ömrü boyunca baş verən dəyişmələrə qədər bir çox amil tərəfindən təyin olunur. Bu yazımızda, kainatda görə biləcəyimiz müəyyən ulduz növlərinə və onların əsas strukturlarına nəzər yetirəcəyik.

Ulduzların "sağlam ömür" yaşadığı bir zaman kəsiyi vardır. Astronomlar ulduzların bu balanslı və sağlam ömür hissəsini "ana mərhələ" olaraq xarakterizə edirlər. Ulduz bu müddət ərzində, nüvəsindəki çox sıx maddənin böyük qismini meydana gətirən hidrogeni heliuma çevirərək enerji istehsal edir.

Ana mərhələ ulduzları kütlələrinə görə (Günəşin kütləsini "1" olaraq götürürük) təsnif edildikdə, ən ağırdan ən yüngülə doğru, simvolik olaraq O, B, A, F, G, KM hərfləri ilə adlandırılır. Bu hərflər, ulduzun kütləsini və eyni zamanda spektr növünü göstərir.

Bu şəkildə, O-B spektr növünə aid bir ulduzun mavi, K-M spektr növünə aid digər ulduzun isə narıncı işıltısı görülür

Ana mərhələnin müddəti ulduzun doğum anındakı kütləsinə görə fərqlilik göstərsə də, gənclik günləri əvvəl-axır sona çatan ulduzumuz dəyişməyə və fərqli növlərə çevriləcəyi mərhələyə daxil olmağa başlayır. Ümumi prinsip belədir: ulduzun kütləsi nə qədər azdırsa o qədər uzun yaşayar. İndi, bir-bir müəyyən ulduz növlərinə baxaq.

1. "Proxima Centauri" Tipli Qırmızı Cırtdan Ulduzlar (M Spektr Sinfi)


Günəşin 7.5-60%-i qədər kütləyə sahib olan M sinif qırmızı cırtdan ulduzların ana mərhələdə keçirdikləri müddət kütlələrinə görə 70 milyard il ilə bir neçə trilyon il arasında dəyişir. Kütləsi ən çox olanlar ömürlərinin sonunda ağ cırtdana çevrilərək ölürlər. Daha aşağı kütləli cırtdanlar isə, yavaşca sönərək qara cırtdana çevriləcək. 13.8 milyard yaşlı kainatda, indiyə qədər heç bir qırmızı cırtdan ulduz ana mərhələdən çıxıb qara cırtdana çevrilərək ölməmişdir.

Qırmızı cırtdan ulduzlar, kainatda sayca ən çox olanlardır və bütün ulduzların 80%-ni təşkil edirlər.

2. "Epsilon Eridani" Tipli Narıncı Cırtdan Ulduzlar (K Spektr Sinfi)


Günəşin 60-85%-i qədər kütləyə sahib olan K sinif narıncı cırtdan ulduzların ana mərhələdə keçirdikləri müddət, kütlələrindən asılı olaraq 20-50 milyard ildir. Bu müddətin sonunda, əvvəl qırmızı nəhəng ulduza, sonra isə planetar dumanlıq meydana gətirərək ağ cırtdana çevrilib ölürlər. Kainatda, bu günə qədər heç bir K sinif ana mərhələ ulduzu qırmızı nəhəngə çevriləcək qədər yaşlanmamış və ölməmişdir.

Narıncı cırtdan ulduzlar, kainatda var olan ulduzların təxminən 8%-ni təşkil edirlər.

3. "Günəş" Tipli Sarı Ulduzlar (G Spektr Sinfi)


Günəşin 85-110%-i qədər kütləyə sahib olan G sinif sarı cırtdan ulduzlar, kütlələrindən asılı olaraq 8-15 milyard il ana mərhələdə qalır və sonradan qırmızı nəhəngə çevrilirlər. Sonda isə planetar dumanlıq meydana gətirib ağ cırtdana çevrilərək həyatlarını başa vururlar. Kainatda bu günə qədər yaranan Günəş kimi ulduzların yarıya yaxını ya qırmızı nəhəngə çevrilmiş, ya da ağ cırtdana çevrilərək ölmüşdür.

Sarı ulduzlar, kainatda var olan ulduzların təxminən 3.5%-ni təşkil edirlər.

4. "Sirius" Tipli Ağ Ulduzlar (A və F Spektr Sinfi)


Günəşdən 1.5-2.5 dəfə artıq kütləyə sahib olan A və F sinif ulduzların ana mərhələsi, kütləsindən asılı olaraq təxminən 300 milyon il ilə 4 milyard il arasında bir müddəti əhatə edər. Bu müddətin sonunda ulduz qırmızı nəhəngə çevrilir. Sonra, əvvəl planetar dumanlığa və nəhayət ağ cırtdana çevrilərək ölür. Bu gün var olan qırmızı nəhəng ulduzlarla ağ cırtdanların çox böyük bir qismi A və F sinif ulduzların yaşlanması və ölməsi nəticəsində meydana gəlmişdir.

Kainatda bu gün mövcud olan ana mərhələdəki ulduzların 0.7%-i A, 2%-i F sinif ulduzlardır.

5. "Eta Carinae" Tipli Mavi-Ağ Nəhəng Ulduzlar (O və B Spektr Sinfi)


Günəşdən 3.5-120 dəfə artıq kütləyə sahib olan O və B sinif nəhəng ulduzlar üçün ana mərhələ, kütləsindən asılı olaraq 1-150 milyon ildir. Bu müddətin sonunda ulduz sürətlə qırmızı nəhəngə, sonra isə, ən böyük kütləli olanlar supernova partlaması nəticəsində neytron ulduzuna və ya qara dəliyə çevrilir. Daha aşağı kütləli olanlar isə, qırmızı nəhəng mərhələsindən sonra planetar dumanlıq meydana gətirərək ağ cırtdan kimi həyatla vidalaşırlar.

Bu ulduzlar, kainatda ən az ulduz növüdür və bütün ulduzların yalnız 0.1%-i B, 0.00001%-i O sinif ulduzlardır.

6. "Betelgeuse" Tipli Qırmızı Nəhəng Ulduzlar


Ana mərhələnin sonuna gəlib yaşlanan ulduzun nüvəsindəki hidrogen azaldıqda, artıq ulduzu doğulduğu gündən bəri daxilə çökməyə məcbur edən cazibə qüvvəsinin qarşısını alan şüalanma təzyiqi azalır və ulduzun hidrostatik tarazlığı pozulur. Pozulan tarazlıq səbəbi ilə cazibə qüvvəsi üstünlüyü ələ alır və ulduzu meydana gətirən maddə öz ağırlığı altında daxilə çöküb sıxılmağa başlayır.

Günəşin indiki və 5 milyard il sonrakı ölçüləri

Ulduz çökdükcə, sıxışan nüvə bölgəsindəki təzyiq və istilik artır. Təzyiq və sıxılmanın yaratdığı istilik nüvədə 100 milyon santiqrad dərəcəyə çatdıqda, nüvədə yığılmış helium atomları, birləşərək karbon atomları meydana gətirməyə başlayır.

Eyni anda, nüvə ətrafında fəaliyyətsiz qalmış bütün hidrogen də reaksiyaya daxil olur. Ortaya çıxan bu ani və böyük enerji ulduzun çökməsinə maneə törətdiyi kimi, başqa bir hadisəyə də səbəb olur: Ulduz genişlənməyə başlayır. Bu genişlənən ulduzlara "qırmızı nəhəng" deyirik.

Tipik qırmızı nəhəng ulduz, başlanğıc kütləsinə görə ana mərhələdəki diametrindən 100, hətta bir neçə min dəfə böyük ölçüyə çata bilər.

7. Ölü Ulduzlar


Bu yazımızda saydığımız müəyyən ulduz növləri, "ulduzların enerji istehsal edib hələ də parlamağa davam etdikləri" müddət içində görülürlər. Neytron ulduzuAğ Cırtdan ulduzlar, artıq enerji yaratmaq qabiliyyətini itirmiş, ölü ulduzlardır və onları ulduz növləri adı altında təsnif etməyimiz doğru olmaz. 

Bundan əlavə, bəzən səhv olaraq ulduz kimi xarakterizə edilən "Qəhvəyi Cırtdan" adlı göy cisimləri də ulduz deyil. 


Mənbə: kozmikanafor.com
daha ətraflı...

February 9, 2018

Toksik metalları həzm edərək kiçik qızıl külçələr istehsal edən bakteriya: C. metallidurans



Mis və qızıl kimi ağır metallar, yüksək miqdarda qəbul edildikdə, bir çox canlı üçün zəhərlidir. Lakin bu vəziyyət, özünü zəhərləmədən ağır metallardan ibarət olan qarışıqdan qiymətli elementləri ayıra bilən C. metallidurans bakteriyası üçün keçərli deyil. Bu bakteriyaların ağır metalları qəbul etməsinin maraqlı bir yan təsiri var: kiçik qızıl külçələrin formalaşması. Martin Lüter Universiteti Halle-Vittenberq (MLU), Münhen Texniki Universiteti (TUM) və Avstraliyada yerləşən Adelaide Universitetindən olan bir qrup araşdırmaçı, bakteriya daxilində baş verən bu molekulyar proseslərin necə reallaşdığını kəşf etdi. Araşdırmanın nəticələri, Royal Society of Chemistry tərəfindən dərc edilən "Metallomics" jurnalında nümayiş olundu.


Çubuğa bənzəyən C. Metallidurans, əsasən tərkibində çox miqdarda ağır metal olan torpaqlarda tapılır. Qızıl bakteriyalara mis ilə eyni şəkildə daxil olur. Mis, C. metallidurans üçün həyati əhəmiyyət daşıyan bir elementdir, ancaq yüksək miqdarda qəbul edildikdə zəhərlidir. Mis və qızıl zərrəcikləri bakteriya ilə təmas etdikdə silsilə kimyəvi proseslər ortaya çıxır. Ümumiyyətlə, həzm edilməsi çətin olan bir formada rast gəlinən mis, sonradan bakteriya tərəfindən daha asan həzm edilə biləcək bir formaya çevrilir və beləlikə hüceyrənin daxilinə qədər çata bilir. Eyni hadisə, qızıl qarışıqlarında da baş verir.

Bakteriya daxilində çox miqdarda mis yığıldıqda, normal halda CupA fermenti tərəfindən bayıra çıxarılır. Ancaq qızıl qarışıqları da mövcud olduqda ferment tormozlanır, zəhərli mis və qızıl qarışıqları hüceyrənin daxilində qalır. Mis və qızılın kombinə edilməsi, əslində təkbaşına olduqlarından daha zəhərli bir vəziyyət meydana gətirir. Bu problemi həll etmək üçün, bakteriyalar CopA adlı başqa bir fermenti aktivləşdirir. Bu ferment isə, mis və qızıl qarışıqlarını əvvəlki daha çətin həzm edilən formalara çevrir. Həzmi çətinləşən mis və qızıl, bu yolla bayıra atılır. Beləliklə, bakteriyanın xaricinə həm mis həm də bir neçə nanometr ölçüdə qızıl külçələri çıxarılır.


Geoloji olaraq meydana gəlmiş qədim qızıl filizlərinin parçalannmasından sonra ortaya çıxan ikincili qızıl mədənlərinin formalaşmasında C. Metallidurans açar rolu oynayır. Aşınma səbəbi ilə meydana gəlmiş toksik qızıl parçacıqları, bu bakteriyalar tərəfindən zəhərsiz qızıl parçacıqlarına çevrilir.


Mənbə: bilimfili.com

daha ətraflı...

January 30, 2018

Ediakaranın gizli bağı və mürəkkəb həyatın mənşəyi


Əsrlər ərzində, Yer üzərindəki canlılar və onların mənşəyi, insanlıq üçün böyük maraq mövzusu oldu. Heyvanların böyük qisminin əcdadı 541 milyon il əvvələ qədər, yəni Kembri Partlayışından sonraya gedib çıxır. Kembri Partlayışı, dənizdə yaşayan bir çox canlının çox qısa müddət ərzində ortaya çıxması hadisəsinə verilən ad olub, xərçənglərin, meduzaların və stridiyaların (molyusklar tipinin ikitaylılar sinifindən ilbiz) əcdadlarının, okeanlardakı üstün canlılar olmasına gətirib çıxarmışdır. Bu hadisədən əvvəlki zamanlarda mövcud olan canlıların hal-hazırda mövcud olanlara heç bənzəmədiyini çox insan bilmir. 

1946-cı ildə Avstraliya hökuməti, Ediakara Təpələrindəki tərk edilmiş mədənləri araşdırmaq üçün bir geoloq təyin etdi. Reg Sprigg adlı bu alim, yamaclardan birinin, çox qədim olduğu görünən parçalanmış qum daşları ilə örtülü olduğunu kəşf etdi. Parçalar çox düz, sanki antik dəniz dibi səthinin hissələri kimi idi. 

Bu zaman ağlına, Adelaide yaxınlıqlarında gördüyü və buradakılara bənzəyən qum daşı parçalarında gözəl şəkildə qorunmuş fosillər gəldi. Paleontoloqlar qum daşı qayalarında hər hansı bir fosil tapmağın mümkünsüz olduğunu bildirsə də, Sprigg bu yamacdakı parçaları araşdırmaq istədi. Həqiqətən də daşlardan birində dairəvi naxış kəşf etdi və meduzaya bənzəyən bir varlığın fosilini tapdığından şübhələnməyə başladı. Elmi jurnalda nəşr olunan məqaləsində, ovuc böyüklüyündə olan bu fosili "Ediacaria" adlandırdı.

Lakin elm dünyasının səssizliyi, onu xəyal qırıqlığına uğratdı. Əvvəllər heç kim, Ediakara Təpələrindəki qədər qədim qayalarda, miniatür orqanizmlər istisna olmaqla həyat izlərinə rast gəlməmişdi. Spriggin kəşf etdiyi fosilin bir canlı deyil, qeyri-üzvi maddələrin kimyəvi reaksiya məhsullarında ibarət olduğu elan edildi. Alimlərin böyük hissəsi, Sprigg və onun "meduzası"na illər ərzində fikir vermədi. 
Ediakara orqanizmləri

11 il sonra, üç orta məktəb şagirdi İngiltərədəki Charnwood Meşəsi'ndə qayaya dırmanarkən, qayalardan birində qıjı şəklində bir iz müəyyən etdilər. Ediakara Təpələrindən fərqli olaraq, geologiya elmi Birləşmiş Krallıqda olduqca yüksək səviyyədə inkişaf etmişdi. Hər kəs bilirdi ki, meşədəki bu qayalar, nəinki bitki fosilinə, ümumiyyətlə heç bir fosilə sahib ola bilməyəcək qədər yaşlı idi. Bunu, gənclərdən biri olan Roger Mason da bilirdi. Roger qəribə fosilin üzərinə kağız sürtərək onun şəklini kopiyaladı və bu nümunəni Trevor Ford adlı geoloqa göstərdi. Fordun nümayiş etdirdiyi tapıntı, elm dünyasında böyük marağa səbəb oldu. Lakin Spriggin "meduzası" ilə aralarındakı əlaqə, paleontoloq Martın Glaessner tərəfindən 1959-cu ildə fərq edilənə qədər daha 2 il keçdi. Glaessner ayrıca 1920-ci illərdə Namibiyada tapılmış olan və Charnwoodda tapılana bənzəyən 2 başqa fosili də gündəmə gətirdi. 

Bu sırada, Kembri Partlayışından sonrakı həyatın, planetimizin uzun tarixinin yalnız 10%-ni təşkil etdiyi bilinirdi. Ancaq o uzun dövrdən sonraya qalan heç bir makroskopik orqanizmə rast gəlinməmişdi. Amma Charnwood "qıjısı" vəziyyəti dəyişdi və Glaessner elan etdi: Kembri Partlayışından əvvəl mürəkkəb həyat vardı. Bu dövr, Reg Spriggin "meduzası"nı ilk kəşf etdiyi Avstraliya təpələrinə ithaf edilərək rəsmi olaraq "Ediakara Dövrü" adlandırıldı. 

Charnia

Roger Masonun kəşfini dərc etdirən geoloq Ford, qıjıyabənzər fosilə "Charnia" adı vermişdi. Ford, başlanğıcda onun bir yosun olduğunu düşünmüşdü. Amma Glaessner onun çoxhüceyrəli heyvan olduğunu dərhal anladı. Bu, növünün təyin olunan ilk nümunəsi olacaqdı. Charnianın fotosintezə maneə törədəcək qədər qaranlıq olan dərin dəniz mühitində yaşamış olduğu düşünüldü. 

Glaessner, Charnianı hal-hazırda mövcud olan bənzər bir heyvanla, quş lələyini xatırladan yumşaq bir mərcan növü olan dəniz qələmi ilə müqayisə etdi. Dəniz qələmləri, meduzalar və aktiniyalar ilə birlikdə "Cnidaria" qrupunu meydana gətirir. Bu qrupun, bütün heyvanlar arasındakı ən primitiv qruplardan biri olduğu ehtimal edilməkdədir və Prekembri'dən qalma qaya strukturlarında təbii olaraq belə primitiv dəniz canlılarının tapıla biləcəyi düşünülür. 

Sonradan aparılan araşdırmalar, həqiqi dəniz qələmlərinin planet tarixinin çox sonrakı bir zamanında meydana gəldiyini ortaya çıxarmışdır. Bu səbəbdən Charnia ilə dəniz qələmi yaxın qohum sayılmırlar. İnkişaf şəkilləri də bir-birinə bənzəmir. Yəni, bənzərlikləri fərqli təsadüflərin məhsuludur və bu vəziyyət "yaxın təkamül" olaraq bilinir. 

Fosillərin dənəcikli quruluşundan ötəri, bu növün həyat tərzi haqqında çox az məlumata sahibik. Bəzi fosillər dairəvi quruluşdadır. Sanki bədənləri dəniz dibinə sıxılmışdır. Lakin, qidalanmalarını təmin edəcək ağızları və ya həzm orqanları varmış kimi görünmür. Bəzi alimlər, Charnia və qohumlarının qidanı birbaşa sudan əmdiyini irəli sürsə də, bu nöqtədə kimsə qəti danışa bilməz. Tək bildiyimiz, bu qəribə həyat tərzinin, o dövrdə yaşamış olan müxtəlif orqanizmlər tərəfindən mənimsənilmiş məşhur taktika olduğudur. 

Pteridinium və Tribrachidium 

Bu həyat tərzinə sahib olan başqa diqqətəlayiq fosil də "Pteridinium"dur. Charniaya bənzər şəkildə, bu heyvan da görünüşcə quş lələyi şəklində olub, onu dəniz dibinə bağlayacaq bir lövbəri vardı. Charniadan fərqli tərəfi isə, bədən hissələrinin yerləşməsidir. İkitərəfli simmetriyaya sahib bir çox müasir heyvandan fərqli olaraq, Pteridinium öz "yarpaqlarını" üç ayrı istiqamətdə inkişaf etdirmişdir. 
Pteridinium (solda) və Tribrachidium (sağda)

Maraqlıdır ki, bu üçtərəfli simmetriya yalnız Pteridinium və yaxın qohumlarına xas deyil. Dəniz kirpisini xatırladan Trilobozoa adlı kiçik və yuvarlaq heyvan qrupu da bir şəkildə eyni simmetriyanı inkişaf etdirmişdir. Bu qrupun Tribrachidium adlı üzvü, bədən quruluşunda ciddi dəyişiklik edərək, bədəninin ortasından xaricə doğru spirallaşan üç ədəd qol bənzəri quruluş böyütmüşdür. 

Əhəmiyyətsiz bir xüsusiyyət kimi görünsə də, belə qeyri-adi böyümə modeli, bu heyvanların keçmişin qəribə yadigarları olduğunu düşündürür. Pteridinium, Tribrachidium və onların uzun müddət əvvəl ölən yaxın qohumları, necə yaşadıqlarını və bu an həyatda olan qohumlarının kim olduğunu anlamaq üçün bizə çox az dəlil saxlamışlar. 

Ediakara Bağı 

Xarici görünüşlərini kənara qoysaq, bu orqanizmlər başqa bir xüsusiyyət baxımından da xüsusi idi. Yumşaq bədənli canlılar Yer kürəsinin Kembri'dən bu günə qədər olan bütün dövrlərində iz buraxmadan ölmək ilə məşhurdur. Sərt strukturlarının olmaması, müxtəlif səbəblərdən (dalğalar, küləklər, ovçular və s.) onların bir çoxunun tamamilə dağılmasına səbəb olmuşdur. 

Bundan sonrakı geoloji dövrlərdə belə fosil qorunması yalnız yuxarıdakı şərtlər istisna olmaqla xüsusi dövrlərdə müəyyən yerlərdə baş verəcəkdi. Bununla belə, bu müəmmalı Ediakara canlıları, bütün planet səthində iz buraxmaq üçün təbii şərtlərin əməkdaşlıq etdiyi qəribə bir zamanda yaşamış kimi görünürlər. 

Bunun sirri, aydın olduğu qədəri ilə, bu canlıların tapıldığı səthdə yatır. Sürətli heyvanların olmaması, mikrobların okean dibinin səthini kolonizə etməsinə, sonra isə inkişaf etdikləri hər yerdə ifrazat təbəqəsinin yaranmağına imkan verdi. Belə yapışqan təbəqə, okean dibinin stabilləşməyini və heyvanlar üzərində öldükdə bir qəlib funksiyası yerinə yetirməyini təmin etdi. Bu dövr, okean dibinin yapışqan maddələrlə dolu olduğu Palçıq Dövrü idi. 

Bu cür ləng həyat, yırtıcıların da olmamağı ilə birlikdə bu dövr üçün bənzərsiz bir xüsusiyyətdir. Bəzi insanlar Yerin bu dinclik dövrünə, İncil'dəki Cənnət Bağına bənzətmə olaraq Ediakara Bağı adını verdilər. 

Yorgia və Dickinsonia 

Yorgia (solda) və Dickinsonia (sağda)
Həyat Ediakara Dövrü'nün sonlarına doğru addımlarını sürətləndirməyə başladı. Rusiyada mikrobla döşənmiş bir təbəqə, hərəkət qabiliyyəti olan bir canlı tərəfindən "otlanılmış" şəkildə tapıldı. Bunun səbəbkarı, Yorgia adlı disk formalı bir heyvan idi. 

25 sm ölçüyə çata bilən bu canlı, bir yemək qabından böyük deyildi. Ön tərəfdə baş şəkilli bir struktur ilə birlikdə, mərkəzi xətdən yayılan qabırğayabənzər strukturlara sahib idi. Qidalanma üsulu tam olaraq bilinməsə də, böyük ehtimalla Yorgianın qohumu olan Dickinsoniaya aid həzm sistemini xatırladan bəzi daxili orqan nümunələri tapılmışdır. 

Kimberella 

Eyni bölgədə, otlama fəaliyyətinin sübutları ilə fərqli bir heyvan da aşkar edilmişdir. Kimberella molyuska bənzəyir və adətən müasir molyusk və ilbizlərin qidalanma izlərinə bənzəyən işarələrin yanında tapılmışdır. Bəsit görünüşə baxmayaraq, Kimberella yanında yaşayan digər orqanizmlərdən olduqca fərqli idi. Bu da, təxminən 555 milyon il əvvəl, yəni Kembri'yə 14 milyon il qalmış, həyatın müxtəlif forma və yaşam tərzlərinə təkamülləşməyə başladığını göstərir. 

İronik olaraq, bu dinc dövrə son qoyan da təkamül oldu. 541 milyon il əvvəl daha sürətli canlıların meydana çıxması ortalığı qarışdırdı və Ediakara canlıları bu rəqabətə davam gətirə bilmədi. Hərəkətin inkişafı, yırtıcılara daha böyük və daha qidalı orqanizmləri ovlamaq imkanı yaratdı. Canlıların bəziləri torpaqda gizlənərkən, digərləri də həyatlarını xilas etmək üçün qabıqlar inkişaf etdirdi. Bu, müasir heyvanların bilinən ən qədim qohumlarının formalaşdığı Kembri Partlayışının şəfəqi idi. 

Sonrakı bir neçə milyon il ərzində Ediakara Bağı gözdən itdi və onların yerini Kembri'nin bacarıqlı soxulcanları aldı. Beləliklə, planetimiz ilk kütləvi yoxolmaya şahidlik etdi. Bu, Yerdəki ilk kütləvi yoxolmaya, təbii fəlakətlərin deyil canlıların səbəb olduğunu göstərir. 

Bu anda, Ediakara və Kembri canlıları arasındakı əlaqə hələ də tapılmamışdır. Ediakaranın ikonik canlılarının, heç bir canlı nəvələri olmadan tükənmiş olması da mümkündür. Yalnız bunu dəqiq bilirik ki, başqalarının itirilməyi hesabına olsa belə, canlılar planetlərini öz xeyirlərinə dəyişmə gücünə sahibdirlər. 


Mənbə: eartharchives.org

daha ətraflı...

January 19, 2018

Bu gen mutasiyalarından neçəsinə sahibsiniz?


İnsanlar müxtəlifdir və bu müxtəliflik nəticəsində bir çox gen mutasiyası meydana çıxır. Çoxları "mutasiya" termini eşitdikdə avtomatik olaraq xərçəng kimi qorxulu xəstəlikləri düşünsə də, həqiqətən faydalı olan və ya ən azı zərərli olmayan kifayət qədər ortaq insan mutasiyası nümunələri vardır. Burada özünüzdə və ya tanıdığınız insanlarda rast gələ biləcəyiniz bir neçə ortaq mutasiya göstərilib.

Mavi gözlər

Dünya əhalisinin təxminən 8%-nin mavi gözlü olmağına baxmayaraq, onu meydana gətirən mutasiya növümüzün tarixində son dərəcə yenidir. Alimlər, hər bir insan qəhvəyi gözlərə sahib olarkən mavi rəngə səbəb olan mutasiyanın yerini müəyyən etməyə nail olmuşdular. OCA2 adlı gendə baş verən mutasiya, qüzehli qişada yaranan piqment miqdarında dəyişikliyə səbəb olur və beləliklə qəhvəyi rəngin fərqli çalarları ortaya çıxır. HERC2 adlı qonşu gendə baş verən mutasiya isə OCA2-ni bağlayan açar funksiyası daşıyır və mavi gözlə nəticələnir. 

Təəccüblüdür ki, tədqiqatçılar bu gen variantını böyük ehtimalla ilk dəfə meydana çıxdığı dövrə, təxminən 6-10 min il əvvələ qədər izləyə bildilər. 7 min yaşlı bir İspan skeletinin mutasiyaya məruz qalan ən yaşlı insana aid olduğunu düşünsək, mavi gözlü ilk insanın Avropada yaşadığını deyə bilərik.


Laktoza tolerantlığı

Bu, insan təkamülünün bariz nümunələrindən biridir. Qərbdəki bir çox insan süd içmək qabiliyyətini əldə etsə də, belə insanların sayı hələ də azdır. İnsanların böyük əksəriyyəti yetkinlik yaşına çatdıqda başqa məməlilər kimi süd həzm etmək qabiliyyətini itirir və beləliklə süd içməyi dayandırır.

Lakin təxminən 10 min il əvvəl Avropalılar inək kimi heyvanları əhliləşdirməyə başladıqda, MCM6 genində baş verən bir mutasiya, laktaza fermentinin sintezinin saxlanmasına səbəb olaraq bəzi insanların süd içməyinə imkan verdi. Maraqlıdır ki, Avropalılar bu baxımdan tək deyil. Hindistanda olduğu kimi, təsərrüfatla məşğul olan başqa icmalarda da ayrı-ayrılıqda süd həzm etmək qabiliyyəti təkamülləşdi.


Kürən saç

Mavi göz və laktoza tolerantlığı ilə birlikdə, insanların sahib olduğu ən məşhur genetik mutasiyalardan biridir. Kürən saç əslində olduqca nadirdir. Çünki insanların sadəcə 4-5%-də müşahidə olunur.

Şimali Avropadakı insanların kürən saçlı olma ehtimalı daha çoxdur və bəzi insanlar iddia edir ki, bu qısa gündüz və uzun gecələrə cavab olaraq müsbət seçmə nəticəsində təkamülləşmişdir. Başqaları isə hesab edir ki, bunun səbəbi şimal bölgələrdə mənfi seçmə təzyiqlərinin olmamasıdır. Bu, ŞotlandiyaUels əhalisində daha çox müşahidə edilir və genetik sürüklənmədən başqa hər hansı bir səbəbi yoxdur. Onu da qeyd etmək lazımdır ki, bu xalqlar yaxın keçmişə qədər ciddi təcrid şəraitində yaşayırdılar. 


Asiyalılarda dəri qızarması

Şimal-Şərqi Asiyalıların təxminən 36%-i spirtli içki qəbul etdikdə dərilərinin rənginin qızarmasına səbəb olan genetik mutasiyaya sahibdir. Bu dəri qızarması - bir çox insanda olduğundan fərqli olaraq - sərxoşluq nəticəsində deyil, immun cavabın tərkib hissəsi kimi ortaya çıxır. Səbəb spirtin özü olmasa da, onun qaraciyərdə parçalanması nəticəsində yaranan bir maddədir.

Çox da uzaq olmayan keçmişdə, alkoholu parçalayan ALDH2 fermentini kodlaşdıran gendə bir nöqtəvi mutasiya baş verdi. Bu da alkoholun tam parçalanmasının qarşısını alaraq zərərli aralıq məhsulların orqanizmdə toplanmasına və nəticədə immun cavaba səbəb oldu.


Çıxmayan ağıl dişləri

Sonradan çıxan ağıl dişləri insanda müxtəlif problemlərə səbəb ola bilər. Ancaq bəzi insanlar, Asiyalıların 40%-i, Avropa mənşəli Amerikalıların 10-25%-i və Afroamerikalıların 11%-i üç böyük azı dişinin birindən, yəni ağıl dişindən məhrumdur. İnuit'lərin də (eskimosların bir qrupu) təxminən 45%-nin bu xüsusi qrupda olduğu düşünülür.

Bütün məməlilərdə olduğu kimi, insanın əcdadlarında da bərk qidaları çeynəmək funksiyası daşıyan 12 ədəd böyük azı dişi olduğu düşünülür. Lakin əcdadlarımız od əldə etdikdən sonra yeməkləri daha da yumşaldı. Nəticədə ağız boşluğu daraldı və ağıl dişləri üçün yer qalmadı. Ağıl dişlərini itirdiyi bilinən 350 min yaşlı ən qədim fosil Çində tapılmışdır. Mutasiyanın elə bu dövrlərdə baş verdiyi düşünülür.






Mənbə: iflscience.com
daha ətraflı...
 
Copyright © 2014 Həyatın Təkamülü • All Rights Reserved.
Distributed By MyBloggerThemes | Design By Templateure
back to top